استعاره: زمانی که کلمهای به معنای غیر اصلی خود بهکار برده میشود. مثلا برای بیان شجاعت یک نفر میگوییم: او شیر است.
استعاره مکنیه: زمانی که استعاره به شکل غیر مستقیم است، به این شکل که کلمه استعاره شده حذف شده و جایگزین آن چیزی که در ارتباط با کلمه استعارهای است، آورده میشود. مثلا: به جای 'عشق شبیه آتش است' میگوییم 'دل مرا برد در آتش'.
استعاره زمانیه ک در نثر یا شعر فقط مشبه به رو داریم
ای تو رمه سپرده به چوپان گرگ طبع
مردم در واقع تشبیه شده به رمه (و رمه استعاره از مردم)ولی مردم ک مشبه هست رو نیاورده و فقط مشبه به اورده